Φέτος το καλοκαίρι απολαύσαμε τις πρώτες καλοκαιρινές διακοπές ΟΛΟΙ μαζί, εγώ, ο σύζυγος, ο μικρός μας και ο Δουκάκος!
Υπήρχαν πολλές αντικειμενικές δυσκολίες που χρειάστηκε να προσπελάσουμε, ξεκινώντας από τη μεταφορά με το αυτοκίνητο, την αλλαγή στις καθημερινές μας συνήθειες που αρχικά τον αναστάτωσε, τους γείτονες που αποδείχθηκαν απρόσμενα φιλικοί και πολλές ακόμη ανησυχίες μας που τελικά λύθηκαν εύκολα και γρήγορα.
Ήταν οι ομορφότερες οικογενειακές διακοπές μας και άξιζε κάθε λεπτό της προετοιμασίας που χρειάστηκε για να είμαστε όλοι μαζί. Υπάρχουν φορές που είναι πολύ δύσκολο να μας συνοδέψει ο Δουκάκος σε κάποιο ταξίδι αλλά στις λίγες φορές που συμβαίνει αυτό φροντίζουμε πρώτα τη φροντίδα και τη φύλαξη του και μετά κάνουμε κράτηση εισιτηρίων και δωματίων.
Φέτος, είδα σκυλάκι σε γειτονικό σπίτι δεμένο στην αυλή με ταίστρα και ποτίστρα μόνο του για ημέρες, είδα στην τηλεόραση κατοικίδια να καίγονται δεμένα σε αυλές και μπαλκόνια στις μεγάλες πυρκαγιές, είδα κατοικίδια στα αζήτητα και άλλα να αναζητούν την οικογένεια τους που τα άφησε αδέσποτα ξαφνικά. Ντρέπομαι ακόμη και να γράψω για τα κουτάβια που βρήκαμε σε σακούλα σε κάδο σε δρόμο απομονωμένο προς το βουνό.
Τα σκυλιά δεν είναι αξεσουάρ που πήραμε μαζί μας σε λίγες βόλτες, βγήκαμε πολλές φωτογραφίες και το βαρεθήκαμε. Είναι μέλη της οικογένειας και χρειάζεται σύνεση και ώριμη απόφαση πρώτου τα υιοθετήσουμε. Αν τελικά δε μπορείτε να τα φροντίσετε, ωφείλετε να βρείτε κάποιον που μπορεί.
Some people will never understand how much I love my dog! But that’s ok! My dog knows!
